خیلی پیش آمده که این سؤال را شنیده ایم : چرا لینوکس استفاده کنیم ؟
پاسخ این سؤال بسیار گسترده است اما در اینجا به چند ویژگی این سیستم عامل اشاره می‌کنیم
در ابتدا باید بگوییم که سیستم عامل لینوکس نداریم بلکه سیستم عامل گنو/لینوکس داریم که متأسفانه خیلی‌ها
به اشتباه لینوکس در نظر می‌گیرند!
سیستم عامل گنو/لینوکس ....
سیستم عامل گنو/لینوکس به این دلیل اینگونه نام گذاری شد :
لینوکس : مربوط به هسته‌ی سیستم عامل است که توسط لاینس توروالدز ارائه شد !
گنو : زیرا نام سیستم عامل گنو بود که توسط ریچارد استالمن در سال ۱۹۸۳ پایه گذاری شد اما در بعد هسته‌ی لینوکس را جایگزین هسته‌ی خود کرد.
تاریخچه تولد سیستم عامل گنو/لینوکس :
در سال ۱۹۹۱ در حالی که جنگ سرد رو به پایان میرفت و صلح پدیدار می‌گشت، در دنیای کامپیوتر، آینده روشنی دیده میشد. با وجود قدرت سخت‌افزارهای نوظهور، محدودیت‌های کامپیوترها رو به پایان میرفت، اما هنوز فقدان سیستم‌عامل احساس میشد.
DOS، تنها سیستم‌عامل موجود برای کامپیوترهای شخصی بود. سیستم‌عاملی که با
قیمت پنجاه هزار دلار از یک هکر سیاتلی توسط بیل گیتس خریداری و با یک
استراتژی تجاری هوشمند، به تمام نقاط جهان پخش شد و کاربران کامپیوترهای
شخصی انتخاب دیگری نداشتند. کامپیوترهای اپل مکینتاش از این لحاظ بهتر
بودند، اما قیمت‌های نجومی، آن‌ها را از دسترس بیشتر افراد خارج میکرد.
نقطه اتکای دیگر دنیای کامپیوترها، یونیکس بود که قیمت بسیار بالایی داشت،
تا حدی که کاربران کامپیوترهای شخصی از آن استفاده نمی‌کردند. کد منبع
یونیکس که توسط آزمایشگاههای بل بین دانشگاه‌ها توزیع شده بود، محتاطانه
محافظت میشد تا برای عموم فاش نشود. برای حل شدن این مسئله، هیچ یک از
تولیدکنندگان نرمافزار راه‌حلی ارایه ندادند.
پس از مدتی به نظر می‌رسید این راه‌حل به صورت سیستم‌عامل MINIX ارایه شده
است. این سیستم‌عامل ابتدا توسط "اندرو اس تاننباوم" -پروفسور هلندی- و به
منظور تدریس عملیات داخلی یک سیستم‌عامل واقعی نوشته شده بود. سیستم‌عامل
مذکور برای اجرا روی پردازنده‌های ۸۰۸۶ اینتل طراحی شده بود و خیلی سریع
بازار را اشباع کرد.
MINIX به عنوان یک سیستم‌عامل خیلی خوب نبود، اما مزیت اصلی آن، در دسترس
بودن کد منبع آن بود. هر کس که کتاب سیستم‌عامل تاننباوم را تهیه میکرد،
به ۱۲ هزار خط کد نوشته شده به زبان C و اسمبلی نیز دسترسی می‌یافت. برای
نخستین‌بار، یک برنامه‌نویس یا هکر مشتاق میتوانست کد منبع سیستم‌عامل را
مطالعه کند، چیزی که سازندگان نرمافزارها آن را محدود کرده بودند. تاننباوم
باعث فعالیت مغزهای متفکر علوم کامپیوتری در زمینه بحث و گفت‌وگو برای
ایجاد سیستم‌عامل شد. دانشجویان کامپیوتر در سراسر دنیا با خواندن کتاب و
کدهای منبع، سیستمی را که در کامپیوترشان در حال اجرا بود، درک کردند که
یکی از آن‌ها "لاینس توروالدز" نام داشت.
● تولد سیستم‌عامل جدید :
لاینس بندیکت توروالدز در سال ۱۹۹۱دانشجوی سال دوم علوم کامپیوتر دانشگاه
هلسینکی فنلاند و البته یک هکر خود آموخته بود. این فنلاندی ۲۱ ساله، عاشق
وصله کردن محدودیت‌هایی بود که سیستم را تحت فشار قرار میدادند. با این حال
مهم‌ترین مسئله نبود یک سیستم‌عامل بود که بتواند نیازهای حرفه‌ای‌ها را
برآورده کند. MINIX فقط یک سیستم‌عامل مخصوص دانش‌آموزان بود و بیشتر از آن
به عنوان یک ابزار آموزشی استفاده میشد تا اینکه ابزاری قدرتمند برای به
کارگیری در امور جدی باشد.
در این زمان برنامه‌نویسان سراسر دنیا توسط پروژه گنو که توسط ریچارد
استالمن آغاز شد، تحریک شده بودند. هدف این پروژه اقدامی برای فراهم کردن
نرم‌افزارهای آزاد و در عین حال باکیفیت بود. استالمن خط مشی خود را از
آزمایشگاه معروف هوش مصنوعی دانشگاه MIT با ایجاد برنامه ویرایشگر emacs در
اواسط و اواخر دهه ۷۰ آغاز کرد. تا اوایل دهه ۸۰، بیشتر برنامه‌نویسان
نخبه آزمایشگاههای هوش مصنوعی MIT جذب شرکت‌های نرم‌افزاری تجاری شده بودند
و با آن‌ها قراردادهای حفظ اسرار امضا شده بود. استالمن دیدگاه متفاوتی
داشت و بر این عقیده بود که برخلاف سایر تولیدات، نرمافزار باید از
محدودیت‌های کپی و ایجاد تغییرات در آن آزاد باشد تا بتوان روزبه‌روز
نرم‌افزارهای بهتر و کارآمدتری تولید کرد.
استالمن با اعلامیه معروف خود در سال ۱۹۸۳ پروژه {GNU = GNU is Not Unix} را
آغاز کرد. وی با این حرکت سعی داشت با فلسفه خود به تولید و ارایه
نرمافزار بپردازد، اما برای رسیدن به رویای خود برای ایجاد یک سیستم‌عامل آزاد، نیاز داشت تا ابزارهای لازم برای این کار را ایجاد کند. استالمن
در سال ۱۹۸۴ شروع به نوشتن و ایجاد کامپایلر زبان C گنو موسوم به GCC
-ابزاری مبهوت کننده برای برنامه‌نویسان مستقل- کرد. وی به تنهایی ابزاری
ایجاد کرد که از تمام ابزارهایی که گروههای برنامه‌نویسان تجاری ایجاد کرده
بودند برتر بود. GCC یکی از کارآمدترین و قوی‌ترین کامپایلرهایی به شمار
می‌رود که تاکنون ایجاد شده است.
پروژه GNU تا سال ۱۹۹۱ تعداد زیادی ابزار ایجاد کرده بود، اما هنوز
سیستم‌عامل آزادی وجود نداشت. در این میان MINIX نیز تجاری شده بود. کار
روی هسته سیستم‌عامل گنو موسوم به HURD ادامه داشت، اما به نظر نمی‌رسید که
تا چند سال بعد قابل استفاده باشد. و در اینجا بود که لاینس توروالدز پروژه هسته لینوکس را با شرکت گنو به اشتراک گذاشت و سیستم عامل گنو از هسته‌ی لینوکس استفاده کرد ! و چنین سیستم عامل قدرتمندی را به جهان عرضه کرد.
● پس از یک دهه، گنو/لینوکس امروز :
امروزه گنو/لینوکس بیش از یک دهه توسعه را پشت سر گذاشته است و نسخه‌های
توسعه‌یافته آن خیلی سریع در اختیار همگان قرار گرفت. از چند کاربر انگشت
شمار در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ گرفته تا اینکه امروزه میلیون‌ها کاربر از
گنو/لینوکس استفاده میکنند. IBM که زمانی بزرگ‌ترین رقیب ایده متن‌باز به شمار
میرفت، اکنون سرمایه‌گذاری عظیمی در زمینه توسعه راه‌حل‌های متن‌باز تحت
گنو/لینوکس کرده است. در حال حاضر تعداد توسعه‌دهندگانی که برای افزایش
قابلیت‌های گنو/لینوکس تلاش میکنند، روزبه‌روز افزایش می‌یابد.
امروزه تعداد زیادی از شرکت‌ها و موسسات حرفه‌ای تجاری، پشتیبانی از
محصولات مبتنی بر گنو/لینوکس را بر عهده گرفته‌اند. اکنون دیگر استفاده از گنو/لینوکس در محیط‌های اداری، پذیرفتن یک ریسک بزرگ نیست. از نظر قابلیت
اطمینان و پایداری و حفاظت در برابر انواع ویروس‌ها موردی بهتر از گنو/لینوکس
وجود ندارد. با تلاش شرکت‌های بزرگی مانند Redhat، استفاده از گنو/لینوکس در
محیط‌های تجاری، توسعه فراوان یافته است و اکنون تعداد زیادی از شرکت‌های
کوچک و بزرگ در حال استفاده از سرویس‌دهنده‌ها و ایستگاههای کاری مبتنی بر
گنو/لینوکس هستند.
● و همچنان پیشرفت :
حرکت گنو/لینوکس از یک پروژه هکری تا جهانی شدن یک انقلاب شگفت‌انگیز است.
پروژه GNU که در اوایل دهه ۱۹۸۰ توسط ریچارد استالمن شروع شد، توسعه
نرم‌افزارهای متن‌باز را رهبری کرد. پروفسور اندرو تاننباوم با سیستم عامل
MINIX، مطالعه سیستم‌عامل‌ها را از حالت تئوری به عملی تبدیل کرد و در
نهایت همت و تلاش توروالدز منجر به تولد گنو/لینوکس شد. امروزه گنو/لینوکس دیگر یک
پروژه هکری به شما نمی‌رود بلکه یک حرکت جهانی است که توسط میلیون‌ها نفر
برنامه‌نویس متن‌باز و شرکت‌های بزرگی مانند IBM حمایت می‌شود.
